درباره کتاب

بر این باورم که معلّم، استاد، مدرس، مربی یا هر تربیت‌پیشه یا آموزشکار در میان دنیایی از اندیشه‌ها، نگرش‌ها و عمل قرار دارد. آموزشکاران همواره می‌کوشند به طور شایسته اندیشه‌ها، نگرش‌ها و کنش‌ها را دریابند و به گونه‌ای اثربخش فرصت یادگیری برای یادگیرندگان را فراهم آورند. در معنایی دیگر، آموزشکاران، مجریان و فرصت‌سازان اجرای برنامه‌های درسی هستند. همچنین، آموزشکاران را می‌توان نماینده رسمی یا غیررسمی نظام آموزشی دانست که توسط آنان انتظارات نظام آموزشی در قالب برنامه‌های درسی و آموزش به یادگیرندگان ارائه می‌شود. برداشت­های زیادی را هم می‌توان به موارد اشاره شده در پیش افزود. با توجه به این برداشت‌ها، اگر نظام‌های آموزشی رسمی و غیررسمی در سر سودای به مقصد رساندن اندیشه‌ها و انتظاراتشان را دارند، در کنار هر عاملی که باید برای ارائه اندیشه‌ها و انتظاراتشان در نظر آورند نباید نسبت به روش‌های تدریس بی‌توجه باشند. به تعبیری، شاه‌کلید موفقیت هر نظام آموزشی میزان تسلط آموزشکاران آن بر روش­های تدریس است.