درباره کتاب

... معلم کاتالیزور است،‌ کاتالیزور! از اینجاست که کانت می‌گوید: بشر تنها با تعلیم‌وتربیت آدم تواند شد! گویی دست خداست که از آستین معلمان راستین به در آمده است. معلمان کار خلقت را تمام می‌کنند،‌ اینکه مشمول این مزایا باشیم دو شرط دارد؛ یکی تخصص و دیگری اخلاص! دانستن چیزی برای تدریس آن کار کافی نیست! دانستن مطلبی چیزی است و تدریس آن چیزی دیگر. پس اگر معلم واقعی وجود داشته باشد،‌ هیچ کس نمی‌تواند اجر و پاداش او را بدهد مگر خدای متعال. ... تربیت مراقبت است نه دخالت! ما می‌خواهیم با پیروی از قوانین حاکم بر طبیعت، ‌بر طبیعت حکومت کنیم و این سر موفقیت کسانی است که در تربیت موفق شده‌اند. با طبیعت نمی‌شود مخالفت کرد،‌ یا به عبارتی دیگر با فطرت مخالفت جایز نیست. ما می‌خواهیم جریان رشد طبیعی را حفظ کنیم،‌ مراقبت توأم با بصیرت از جریان رشد طبیعی کودک. مادران از همه بیشتر فرصت دارند تا بچه‌ها را مطالعه کنند. مادران می‌توانند از لحاظ روان‌شناسی اعجاز کنند. مادر من فقط بلد بود قرآن بخواند ولی من معلم شده بودم اما از مادرم حساب می‌بردم! حالا می‌فهمم که مادرم چقدر روان‌شناس بوده است! چرا بچه‌های ما حرف ما را گوش نمی‌کنند؟ برای اینکه بلد نیستیم تربیت کنیم.