بازدید از مدارس کشور مالزی

مالزی یا به‌طور رسمی فدراسیون مالزی کشوری در جنوب شرقی آسیا و پایتخت آن کوالا لامپور است. سازمان‌های دولتی و وزارت‌خانه‌های این کشور در شهر جدید پوتراجایا (پایتخت اداری) این کشور واقع است. مالزی عضو سازمان ملل متحد و اتحادیه کشورهای همسود است. این فدراسیون شامل سیزده ایالت در جنوب شرقی آسیا است. نام «مالزی» زمانی انتخاب شد که فدراسیون مالایا؛ سنگاپور، صباح و ساراواک یک اتحادیه متشکل از ۱۴ ایالت را تشکیل دادند. در سال ۱۹۶۵ سنگاپور از مالزی جدا شد و به کشوری مستقل تبدیل گردید.

مالزی دربردارنده دو ناحیهٔ جغرافیائی است و دریای جنوبی چین این دو را از هم جدا می‌کند: شبه جزیره مالزی یا مالزی غربی که بر روی شبه جزیره مالایی قرار دارد و از شمال با تایلند مرز خشکی دارد و از طریق جادهٔ شوسهٔ جوهور از جنوب با سنگاپور پیوند دارد. این کشور دربردارندهٔ شاه‌نشین‌های جوهور، کداح، پاهنگ، نگری سمبیلان، کلانتان، پراک، سلانگور، پرلیس و ترنگانا بوده و دو ایالت آن را فرمانداران ملاکا و پنانگ و دو منطقهٔ فدرال پوتراجایا و کوآلالامپور سرپرستی می‌کنند. بورنئوی مالزی یا مالزی شرقی که بخش شمالی جزیره بورنئو را دربردارد باآن‌که هم‌مرز اندونزی است، زیر سرپرستی حکومت شاه‌نشین برونئی قرار دارد. مالزی شرقی دربردارندهٔ ایالت‌های صباح و ساراواک و حوزهٔ فدرال لابوآن است. اگرچه از دیدگاه سیاسی این بخش را مالاییها سرپرستی می‌کنند؛ اما جمعیت جدید مالزیایی با وجود اقلیت‌های چینی و هندی، یک‌دست نیست. سیاست‌های مالزی برای بیان ماهیت ادعاشدهٔ مشاوره‌ای آن گفته شده‌است و سه حزب اصلی تشکیل دهندهٔ ناسیونال باریسان، هریک وابستگی خود را به یکی از گروه‌های نژادی کاسته‌است. تنها تنش مهم دیده‌شده در این کشور؛ از زمان استقلال آن تا کنون، شورش‌های نژادی ۱۳ می‌در آستانهٔ مبارزهٔ انتخاباتی و بر سر درگیری‌های نژادی بوده‌است. با این همه، مالزی الگویی از هماهنگی نژادی شمرده می‌شود

1. ایجاد ملتی متحد و وفادار
2. پرورش انسان‌هایی خوش‌رفتار و شاداب که ایمان و دانش دارند
3. آماده‌سازی منابع انسانی کشور برای نیازهای توسعه‌‌ی كشور
4. فراهم‌سازی فرصت‌های آموزشیِ برابر برای تمامی مردم مالزی.